• Deze structuur bevindt zich op een domein dat heden nog bekend staat als Fort Sint Donaas op Lapscheure. Dit is ook heden het enige stukje Lapscheure aan de noordkant van de Damse Vaart.
• Dit was in origine een Spaans fort tegen het nog altijd duidelijk als gebastioneerde stad herkenbare Sluis.
• Door het aanleggen van de Damse vaart werd heel veel van het originele Spaanse fort gesloopt zodat er heden eigenlijk nog weinig echt herkenbare restanten van te zien zijn buiten hier en daar nog wat aanwezige dijken.
• Dezelfde locatie werd ook door de Duitsers tijdens de Duitse bezetting WOI mee opgenomen als een versterkt punt binnen de bunkerlijn de Hollandstellung, gekend als Stützpunkt Dora. Het stuk hiervoor gebruikt is heden nog gelegen tussen de Damse Vaart en de Cantelmolinie en nu grotendeels een kreken en overstromingsgebied.
• De terreinen aan de noordkant van Stützpunkt Dora zijn natuurgebied en bevatten ook heden nog 2 bunkers op grondgebied Westkapelle, namelijk Wk M 01 en Wk M 02.
• Het terrein effectief gekend als Stützpunkt Dora is een volledig afgesloten domein en niet vrij te bezoeken zonder toelating van de eigenaars.
• Dit is de verste van 3 identieke manschappenbunkers - verschansingen op de oostkant van het terrein, het verst verwijderd van de Damse Vaart.

• Omdat er van de structuren van de Hollandstellung niet echt een eenduidige nummering bestaat, is het natuurlijk vervelend dat deze die er mogelijks al van bestaan op de duur allen door elkaar worden gebruikt en we op de duur het bos door de bomen van nummeringen niet meer zien staan. Dit zijn alvast de nummeringen die ik ken van deze bunkers:

• Gemeente Lapscheure, Sectie A, kadastrale perceel 378 (gedeeltelijk).
• Geen enkele structuur op Lapscheure kreeg een specifiek apart kadastraal perceelnummer.

• De originele eigenaars van locaties waar Duitse bunkers werden gebouwd, werden niet zoals bij de bouw van Belgische bunkers in het interbellum onteigend. Zij hadden gewoon pech en de Duitse bezetter eigende zich de grond toe en bouwde er op wat hij er wilde opzetten. Men had daar als burger weinig over te klagen en kreeg dus op die manier een In veel gevallen giftig Duits cadeau.
• Na de oorlog werden deze bunkers dan ook automatisch opnieuw eigendom van wie er origineel eigenaar van was voor de opeising gezien zij daar nooit voor onteigend waren.
• Zeer zelden zijn daar na de oorlog van Belgische kant schadevergoedingen voor betaald omdat de aanwezigheid van de structuren soms wel meer dan storend was voor de originele eigenaars of omdat de structuren interessant waren om over te nemen als Belgische bunkers naar de toekomst toe (is zelden gebeurd voor alle duidelijkheid)
• Het stond de eigenaars dan ook, zeker in de beginperiode na WOI, vrij daar mee te doen wat hij wou, al was afbreken zelden een optie omdat daar zeker op die momenten de middelen niet toe bestonden.
• Het huidige afgesloten domein maakt deel uit van gronden die bij de vroegere steenbakkerij-ontginningen hoorden van de Firma De Fonseca. Deze hadden daar tot in de jaren '70 van de voorgaande eeuw een klei-ontginning gekoppeld aan een bijhorende steenbakkerij. Deze activiteiten zijn heden lang gestopt maar de terreinen blijven nog altijd vrij verwaarloosd achter. Allicht evolueren ze op termijn wel als natuurgebied, hopelijk met respect voor het nog bijhorende aanwezige militaire erfgoed. Het is en blijft een zeer moelijk toegankelijk gebied.
• In elk geval is het domein heden niet vrij toegankelijk zonder toelating van de eigenaars.

• Deze structuur maakt integraal deelt uit van het Stützpunkt Dora waarvan heden nog 6 structuren bestaan.
• 3 andere structuren zijn nog vermist of gesloopt.

Functie van de bunker op de linie (link met eventueel andere structuren)

• Een klein manschappenverblijf en tevens ook te beschouwen als een kleine verschansing aan de oostkant van Stutzpunkt Dora.
• Deze structuren staken in het algemeen beperkt boven de dijk uit zodat ze een bijkomende verschansing boden.
• Dit type structuren op Stutzpunkt Dora steken letterlijk nog vrij hoog uit boven het huidige maaiveld wat op andere locaties waar ook zulke structuren staan, zelden het geval is.

• kleine structuur met beperkte schuilruimte.
• Volgens Duitse terminologie allicht een "Unterschlupf für ein Trupp".

Bouwplannen horende bij deze bunker

Omschrijving van het bunkertje:

• Het is alvast een bunker deel uitmakend van het gedeelte van de linie opgetrokken door het Duitse Marinekorps. Voor meer details over de specifiek daarbij toegepaste bouwprincipes, zie deze link.
• Het type schuilstructuur heeft 1 vrij zware betonnen zijde in vijandelijke richting. Ook de dakstructuur is nog vrij dik uitgevoerd. Voor de rest is er enkel een kleine schuilstructuur, geschikt voor een aantal gezeten personen of bv het opbergen van munitie. Dit zijn wat ze gaan bestempelen als Sitzbunker.
• Aan de achterzijde waren er normaal ijzeren luiken om de toegang tot de structuren te kunnen afsluiten.
• Dit impliceert in elk geval dat hij volledig als een monoliet ter plaatste gestorte gewapende betonnen structuur is opgetrokken.

• Op deze site zijn dit type van structuren nog in de beste staat waarin je ze heden nog kan terugvinden op de linie.
• Ze staan heden wel allen op een heuvel met tussen de verschansingen en de manschappenbunkers, een vrij diepe gracht. Allicht is deze gracht heden dieper uitgegraven dan vroeger want er was waarschijnlijk altijd tussen deze 2 lijnen structuren een soort van loopgraaf. Heden staan, zeker de kleine verschansingen op een vrij stijle heuvel, gelukkig vrij sterk begroeid en daardoor misschien minder risico houdend voor afkalven. De kleine structuren lopen namelijk het risico mocht de heuvel verder afkalven, op termijn mee in de dieperik te tuimelen.
• In dit geval ziet men letterlijk de ganse structuur met inbegrip van het binnengedeelte dat op zijn beurt dan wel vol grond en zand blijkt te steken.
• De structuur draagt aan de de bevriende zijde, de kant met de opening bovenaan een vlak betonnen gecementeerd plaatse waar allicht ooit een naam of nummer van de structuur op vermeld stond, mogelijks gewoon een link naar de Marine-eenheid die de structuur ooit bouwde.
• Op de zijkanten van de lange smalle opening, zie je ook nog duidelijk restanten van scharnieren van luiken waarmee de structuur ooit afsluitbaar was. Officieel vermeldt men ijzeren luiken. Mogelijks waren dit in dit geval houten luiken.
• Voor de toegang van de structuur, bevindt zich nog onbekend grof betonpuin. Onduidelijk of dit ook deels een functie had bij deze structuur.

• Voorlopig zie je alvast bij deze kleine structuur geen sporen van projectielinslagen.

• Voorlopig niets geweten.

Foto's van deze bunker

Oude foto van deze bunker anno 1985 - Collectie Tristan Cools

Oude foto van deze bunker anno 1991 - Collectie Alain Van Geeteruyen

Oude foto van deze bunker, allicht anno 2000 a 2010 - Collectie Hans Sakkers

Eigen prospecties anno 2016 - 2017

Specifieke bijkomende interessante bronnen:

• Agentschap Onroerend Erfgoed 2017: Hollandstellung - https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/127073
• Algemene omschrijving Fort Sint Donaas - https://inventaris.onroerenderfgoed.be/themas/9253
• Specifieke omschrijving van deze bunker op Lapscheure - https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/300973